Οι δηλώσεις του υπουργού Παιδείας Α. Μπαλτά για αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών είναι αντιγραφή δηλώσεων του πρώην υπουργού Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλου. Δείγμα ότι «ξεχάστηκαν» γρήγορα οι προεκλογικές δεσμεύσεις για «αύξηση των δαπανών ακόμα και σε περιόδους οικονομικής ένδειας», «επαναλειτουργία σχολικών μονάδων που καταργήθηκαν», «οικονομική αναβάθμιση εκπαιδευτικών», «επαναφορά - μείωση του ωραρίου των εκπαιδευτικών», «εφαρμογή του ανώτατου ορίου των 25 μαθητών ανά τμήμα στη Δευτεροβάθμια και μεσοπρόθεσμα των 20 μαθητών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση», ακόμα και οι μετεκλογικές υποσχέσεις για διορισμό 2.000-3.000 εκπαιδευτικών. Ολα αποδείχτηκαν σχήματα λόγου, μνημεία πολιτικού αμοραλισμού και αγυρτείας προς άγραν ψήφων.
Η μνημονιακή μετάλλαξη της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κρατά δεμένο στην κλίνη του μνημονιακού Προκρούστη των περικοπών και των μηδενικών διορισμών το δημόσιο σχολείο. Με τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης στο 1,8% μέχρι το 2018 βάσει του ΑΤΜ (Αριστερού Τρίτου Μνημονίου). Επιλέγεται μια εμβαλωματική «λύση» της αύξησης του ωραρίου για να «καλυφθούν» 27.000 κενά μόλις έναν μήνα πριν από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς! Μία «λύση» δοκιμασμένη με καταστροφικά αποτελέσματα πριν από τρία χρόνια. Αποδείχτηκε περίτρανα ότι οι άθλιες συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο τις συνθήκες μάθησης των μαθητών.
Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης η πλειονότητα των εκπαιδευτικών απασχολείται ενεργά με τη διδασκαλία μαθητών από 18 έως 20 ώρες. Αλλωστε, σύμφωνα με έρευνα της UNESCO προκύπτει ότι μία ώρα εργασίας των εκπαιδευτικών ισοδυναμεί με τέσσερις άλλων κλάδων εργαζομένων. Αρα ένα εβδομαδιαίο διδακτικό ωράριο 23 ωρών ισοδυναμεί με 92 ώρες!
